Page 4 - Mayıs 2022 Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi
P. 4

Çocuk ve Edebiyat Dergisi




                                         DERİNLERDEKİ                                                                     Çünkü  çok  kurak  bir  bölgeymiş.  İnsanlar  su  doldurmak
                                                                                                                          için  kilometrelerce  yol  giderlermiş.  Babamın  kazmasını
                                                                                                                          vurup da bulduğu şey su kaynağıymış. Bu su kaynağı çev-
                               SÜPER KAHRAMAN                                                                             rede  büyük  bir  sevinçle  karşılanmış.  Babamı  kahraman
                                                                                                                          ilan etmişler. Daha önce de söylemiştim size, o zaten hep
                                                                                                                          benim kahramanım!

                                                                                                                          Başka gün de, bir hayvana denk gelmiş babam karanlığın
                                                                                                                          içinde. Anlattığına göre burun buruna gelmişler, nefesini
                                                                                                                          yüzünde  hissetmiş.  Daha  sonra  öğrenmiş  köstebeklerin
                                                                                   M. Tuba Özdemir                        100  metreye  kadar  tünel  kazabildiklerini.  İşte  burnunun
                                                                                            @mtubaozdemir                 dibinde bitiveren bu köstebek de onlardan biriymiş.
                                                                                                                          Denk geldikleri o tozlu, kirli, bir parçası kırılmış, eski me-
         Gün  ışığını  çok  severdi  ama  yılın     parlak taşlarla bir anda aydınlanırdı yüzü. En                        deniyetlere ait eşyaları buldukları maceraları, daha dik-
         büyük bir kısmını yerin altında ge-        derinlere inmek ayrı bir macera, tekrar yeryü-                        katle dinlerdim. Sanki hâlâ orada, yerin altında yaşıyor-
         çirirdi.  Sürekli  kazar  dururdu.  Ye-    züne çıkması ayrı.                                                    larmış gibi hayal ederdim.
         meğini yemek için ara verir, sonra         Babam işte böyle çalışırdı. “Yerin altında ayrı
         sanki yerin en derinlerine ulaşabil-       bir dünya var.” derdi. Karşılaştığı ilginç olay-                      “Yerin metrelerce altına ulaşan, toprağa sımsıkı tutunan
         mek için, vızır vızır çalışırdı. Bazen     ları anlatması için sabırsızlıkla beklerdim eve                       ağaç kökleri var, bir de.” derdi babam. Ona yerin altınday-
         çok  sert  kayalar  çıkardı  karşısına,    geleceği günü.                                                        ken güç verirmiş o kökler. “Sen de böyle güçlü ol, hayata
         aşması  çok  güç.  Bazen  de  parlak                                                                             tıpkı ağaç kökleri gibi sıkı sıkı tutun.” kızım demişti bana.
                                                    Nihayet, babamın geleceği gün gelip çatmıştı.                         İşte  benim  babam  ömrünün  büyük  bir  kısmını  yerin  al-
                                                    Biliyordu onu sabırsızlıkla beklediğimi. O, be-                       tında geçiren, yer altındaki gizli yaşamı avcunun içi gibi
                                                    nim maceradan maceraya koşan süper kah-                               bilen, benim gözümde dünyadaki en büyük süper kahra-
                                                    ramanımdı.
                                                                                                                          man!
                                                    Akşam  birlikte  otururken  anlatmaya  başladı                                                                        Çizer: Gülhan Çay
                                                    çok  sevdiğim  hikâyelerini.  Bir  gün  yerin  ço-                                                                            @illustralice
                                                    oook  ama  çok  derinlerinde  maden  ararlar-
                                                    ken birden ayaklarının ıslandığını fark etmiş
                                                    babam,  ama  burada  su  olması  imkansızmış.


























        4  •   www.lokumdergi.com                                                                                                                                                                                 öykü   •  5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9