Page 13 - 2022 Mart Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi

Çocuk ve Edebiya
Çocuk ve Edebiyat Dergisit Dergisi

Sandalye olduğumu unutuyor, bir oyun
arkadaşı gibi hissediyorum kendimi.
Yemek zamanı ablasıyla “ona ben otura-
cağım” itişmesinden de anlıyorum beni
çok sevdiğini.
Şikâyet ettiğime bakmayın, onunla, evi
dip bucak geziyor, oynuyorum.
Yoksa bütün gün durmaktan kim sıkılmaz
canım!
Amaaa şimdi, uyumam lazım!
Bugün çok yoruldum.

Babası, yetişiyor duruma.
“Şimdi o sandalye yerine Ömer.”
Kocaman bir ohhh çekiyorum!
Babası; aferin bugünkü tamir işleri tamam
mı?” dediğinde
Ömer Bey başlıyor tepemde zıp zıp zıpla- Çizer: Sevil Keleş (Konuk Çizer)
maya!
“Babaaaaa, sandalye kapmaca oynaya- @ayihanim
lım!” zamanı başlıyor sonra.
Devam ediyorlar müzik eşliğinde, etrafım-
da oyuna.
Oyun vakti eğlenmiyor değilim ama;
bütün yorgunluğumu alıp gidiyor.
Yarışı kim kazanıyor derseniz;
tabi ki Ömer.
Bir aferin daha alıyor ev halkından...
Bu durumdan, ben de payıma düşeni
alıyorum tabi.
Ömer’in sayesinde birçok keşfe eğlenceye
eşlik ediyorum.

öykü • 1313