Page 39 - Ocak 2022 Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi

Çocuk ve Edebiya
Çocuk ve Edebiyat Dergisit Dergisi

viymiş ikimizin de. Ha bir de, o da benim gibi nazlanırmış yemekte. Hele hele pişirdiyse
annesi sebze. Ne çok ortak yönümüz varmış. Demek arkadaşlar böyle anlaşırmış.
Sonra bindik tahterevalliye bir aşağı bir yukarı inip çıktık eğlene eğlene. Tırmanma merdi-
veninde gösterdik hünerlerimizi birbirimize. Yorulunca gittik salıncaklara, verelim istedik
biraz mola. Hem sallanalım hem hayal kuralım. Annelerimizi de tanıştıralım, bu parkta sık
sık buluşalım. Epeyce sallandık. Dilediğimizce oynadık. Yorulduk susadık ve acıktık.
Annelerimizi aradık, bulduk. Onları da tanıştırdık. Dedik ki biz çok acıktık. İkisi de
birbirlerine bakıp gülümsediler. Hemen gidelim bir lokantaya yemeğe. Bakalım
neler var menüde. Arda ve ben aynı anda istedik sebze. Kendi kendimize şaşı-
rarak hem de. Ispanakta olur, brokoli de. Annelerimiz sevindiler bu işe. Verdi-
ler hemen siparişi. Hepimize kocaman birer tabak sebze... İştahla bitirdik
yemeğimizi ama vardı bu işte bir bit yeniği.
“ Şimdi dinleyin bakalım.” dedi annem. “Bilim insanları çok
çalışmışlar sizin gibi sebze yemeyen çocuklar hem oyun

oynasınlar hem de sağlıklı beslensinler diye
böyle bir park icat etmişler.”
Yeni parkın adı ‘Sebze Sevdiren Oyun Par-
kı’ymış. Girişteki tabelada kocaman harfler-
le yazıyormuş. Görseydim adını girer miydim
bilmiyorum. Ama sanırım bu sebzelerden bir
tabak daha istiyorum.

Çizen: Gökçe Odabaşı
(Konuk Çizer)
@gokceodabasi.art
öykü • 39