Page 45 - Ocak 2022 Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi
P. 45

Çocuk ve Edebiyat Dergisi




        Yıllar  böyle  sürüp  giderken  Poli  büyüdü.  Dev vücudu sayesinde bu pek de zor olma-
        Başarılı olduğu için herkes doktor olması-        dı. “Hepimiz Poli’ye teşekkür etmeliyiz. O bizi
        nı bekledi ama Poli duyulmamış bir atölye  telaşlı, gergin, mutsuz hayatlarımızdan kur-
        açmak istiyordu. Bu duruma baba Panda  tardı.”  dedi.  Tüm  halk  onayladı  ve  ‘Orman
        bilin bakalım ne dedi? Evet evet... “İcat çı-     halkının  en  değerli  üyesi’  ödülünü  Poli’ye
        karma  Poli!”  Poli  kararlıydı.  Hayal  kuran  armağan  ettiler.  Poli  gururla  ödülü  kabul
        herkesi  kucaklayacaktı  sonunda  İcat  Çı-       etti  ve  orman  halkına  “Sizi  mutsuzluktan
        karma Atölyesi’ni açtı. İlk önce bu işi ge-       ben  kurtarmadım.  Hayallerinizin  peşinden
        reksiz gördüler ama bay Zebra ilk müşteri  gitmenize yardım ettim. Mutlu olmayı başa-
        olmaya çoktan hazırdı. Hayalindeki bisik-         ran sizsiniz.” dedi. Poli ödülünü atölyesinin
        leti  yapmak  için  çok  çalıştı  ve  sonunda  en güzel yerine koydu. Ödüller dolup taşı-
        istediğini elde etti. Miskin Bay Zebra oldu  yordu  tıpkı  Poli’nin  kalbinde  dolup  taşan
        Gezgin Bay Zebra.                                 mutluluk gibi.
        Bay Zebra başlangıç oldu. Sincap Co, Po-
        li’nin  annesi  derken  orman  halkı  çoğun-
              GÜNEŞE’E MEKTUP
        lukla atölyedeydi. Poli biliyordu, mutluluk
        bulaşıcıydı  Etrafındaki  değişimin  sebebi
        buydu. Orman halkı da bu değişimin far-
        kındaydı. Çay bahçesi artık dolup
               Şefika Sucu
        taşıyordu.  Koca  Fil  ailesin-
                 @sapho0
        den Fili herkesin görebi-
        leceği bir yere geçti.
              Sarılsam sana sımsıkı
              Kollarıma sığmazsın.
              Her sabah evimin penceresinden
              Göz kapaklarıma sızansın.
              Tarladaki karpuza,
              Bahçedeki marula,
              Kurda kuşa,
              Bir de baykuşa
              Hayat verensin.
              Kertenkele yolunu gözler.
              Yarasa gitmeni bekler.
              Geçici bir ayrılık
              Bilirim gitmezsin.
              Sabah olunca yine gelip
              Günaydın diyensin.
              Sanki fırçanın ucunda bitmeyen renkler
              Yağmur yağarken boyamanı bekler.
              Canım Güneş’im yıldızım, ışığım
              Seni ay kıskanır.
              Gezegenler etrafında  fır fır dolanır.                                                    Çizer: Zeynep Alptekin
              Umudumun adısın
              Karanlık Dünya’nın aydınlık yanısın.                                                         @zynplptknrt
                                                                     Çizer: Ceyda Mutlu
                                                                        @mutluceydaa


                                                                                                 öykü   •  45
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50