Page 5 - Şubat 2022- Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi 14.Sayı
P. 5

Çocuk ve Edebiyat Dergisi















         “Dede! Çok korkuyorum. Yanıma gelir mi-           kandığını anlattı. Odaları süpürdükleri
         sin?” diye seslendi Talha. Öyle telaşlan-         çalı  süpürgelerinin  resmini  çizdi.  Buz-
         mıştı ki kalbinin çarpıntısı diğer odadan         dolabı olmadığı için kullandıkları yiye-
         duyulabilirdi.  Dedesi:  “Geliyorum  evlat,       cek saklama yöntemlerini anlattı. Talha,
         sakin ol,” diye cevap verdi. Bir yandan el        yiyecekleri  kuruttuklarını,  tuzladıkları-
         fenerini arıyordu. Ah bu elektrikler tam          nı  ya  da  konserve  haline  getirdiklerini
         kesilecek  zamanı  bulmuştu.  Hah  işte,          hatta  toprağa  gömdüklerini  duyunca
         fener alt çekmecede duruyordu, hemen              çok  şaşırdı.  Dedesi  akşam  olunca  ka-
         alıp Talha’nın odasına koştu. Talha, de-          ranlıkta kalmamak için mum ya da gaz
         desinin  gelmesiyle  biraz  rahatlamıştı.         lambasını  kullandıklarından  bahsetti.
         Çünkü  karanlıktan  öyle  korkuyordu  ki          “Şimdi en eğlenceli kısma geldik,” dedi
         nefesi kesilecek gibi oluyordu.                   “sana  akşamları  oynadığımız  oyunları
                                                           anlatacağım,  bence  bu  akşam  sen  de
         Şimdi daha iyiydi. Aslında fenerin ışığın-
         dan çok, dedesine sarılmak iyi gelmişti.          sıkılmayacaksın.”
         Talha: “İyi ki elektrik var, yoksa her akşam      Ona önce “beştaş” oyununu öğretti, Tal-
         karanlıkta  ne  yapardım?”  dedi.  Dedesi         ha  ilk  kez  oynamasına  rağmen  hemen
         gülümsedi:  “Biliyor  musun,  senin  yaş-         kazanıvermişti.  Sonra  dedesi  odasın-
         larındayken,  yaşadığım  yerde  elektrik          dan bilyeler getirdi. Talha, fenerin ışığıy-
         yoktu.” Talha’nın şaşkınlıktan gözleri bü-        la bilyelerin içindeki renkleri, desenleri
         yüdü ve sordu: “Nasıl yani, hiç mi yoktu?         inceledi. Öyle parlak ve öyle güzellerdi
         Elektrik  yokken  televizyonunuz,  tableti-       ki! Ardından el fenerinin ışığıyla gölge
         niz  nasıl  çalışıyordu?”  Dedesi  kocaman        oyunu oynamaya başladılar. Dedesi el-
         kahkaha attı: “Çalışmıyorlardı, çünkü te-         leriyle  öyle  komik  şekiller  yapıyordu  ki
         levizyon ve tablet de yoktu,” diye cevap          Talha’nın gülmekten yanakları ağrımış-
         verdi.                                            tı.  Tam  o  sırada,  elektrikler  geldi,  du-
                                                           vardaki gölgeler de kayboldu. Olamaz,
         Talha’nın şaşkınlığı gittikçe büyüdü. Te-
         levizyon, tablet yokken canları sıkılmıyor        şimdi oyunları yarım mı kalacaktı?
         muydu? Her akşam kapkaranlık dünya-                Talha’nın bu eğlenceli oyunu kaçırmaya
         da  ne  yapıyorlardı?  Elektrikle  çalışan        niyeti yoktu, lambayı kapattı. Duvardaki
         süpürge,  çamaşır  makinası  hatta  buz-          keyifli  gölgeler  geri  geldi.  Kahkahaları
         dolabı yokken nasıl yaşıyorlardı? Aklın-          yeniden buluştu.
         dan geçenleri sıraladı.
                                                           Dedesinin  yaptığı  güvercin  gölgesini
         Dedesi  sorularına  sırayla  cevap  verdi.        taklit etmeye çalışırken düşündü: “Belki
         Eskiden,  çamaşırların  derelerde  ya  da         de bazı şeyler, sandığı kadar korkutucu
         kocaman kazanlarda su kaynatılarak yı-            değildir, kim bilir.”


                                                                        Çizer: Fatma Demiroğlu (Konuk Çizer)
                                                                                                   @fatoscizer
                                                                                                 öykü   •  5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10